200 ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

 

Ο συνθέτης και μαέστρος Σταύρος Ξαρχάκοςκαι η Lidl Ελλάς τιμούν με τον πιο ευφάνταστο και δημιουργικό τρόπο την ελληνική μουσική πηγή που παραμένει αστείρευτη: το δημοτικό μας τραγούδι. Με 3 κύκλους που περιέχουν συμβολικά 21 τραγούδια ο καθένας και διατρέχουν αυτά τα 200 χρόνια έκφρασης του Νεοέλληνα μέσα από το τραγούδι, προβάλλει τη σημασία και τη διαχρονικότητα της ελληνικής μουσικής παράδοσης.

Καταξιωμένοι Έλληνες καλλιτέχνες, από διαφορετικούς χώρους της ελληνικής μουσικής, όπως η Δήμητρα Γαλάνη, ο Παύλος Παυλίδης, οι Palov&Mishkin, λαμπροί σολίστ και συνθέτες όπως ο Νεοκλής Νεοφυτίδης, ελπιδοφόροι νέοι καλλιτέχνες όπως η Κατερίνα Πολέμη, αλλά και ανατρεπτικοί καλλιτέχνες όπως ο Ταφ Λάθος και οι NewYorkGypsyAllStars, συνδράμουν τον Σταύρο Ξαρχάκο σε αυτό το εγχείρημα. Ο πρώτος κύκλος/συλλογή περιλαμβάνει τη σύνθεση και ηχογράφηση 21 νέων τραγουδιών που έχουν ανατεθεί από τον Σταύρο Ξαρχάκο σε 7 σύγχρονους Έλληνες δημιουργούς οι οποίοι εκπροσωπούν διαφορετικά μουσικά ιδιώματα.

Άλλα τραγούδια βασίζονται σε σπαρμένα δίστιχα και παρουσιάζονται πρώτη φορά, άλλα αντλούν έμπνευση από ήδη γνωστά κομμάτια που άκουγαν οι καλλιτέχνες από παλιά, όλα όμως παρουσιάζονται τώρα με νέα μουσική ματιά και ενορχήστρωση ενώ αναδεικνύουν με διαφορετικό τρόπο το καθένα τη δύναμη του λόγου. Τα πρώτα 14τραγούδια – Χελιδονάκι, Του Χρόνη, Σα δε θυμάσαι τα παλιά, Καλλιώρα να ‘χουν οι ελιές, Ο Θάνατος και ο Ουρανός, Κάτω στου βάλτου τα χωριά, Κυρά Δασκάλα, Δεν είναι αυγή να σηκωθώ, Παραλογή [του κολυμπητή], Φώταξον ήλεμ, Μενεξέδες και Ζουμπούλια, Του Χελμού το χιόνι, Χαλασιά μου, Λαλούδι της Μονομπασιάς – είναι ήδη διαθέσιμα στο site200xroniadimotikotragoudi.gr όπου υπάρχουν και τα προσωπικά σημειώματα των καλλιτεχνών για κάθε τραγούδι που δημιούργησαν ή διασκεύασαν. Στις 17 Μαΐου θα ολοκληρωθεί ο 1ος κύκλος, που «φιλοξενεί» συνολικά 21 δημοτικά τραγούδια.

Θα ακολουθήσουν δύο ακόμη μουσικοί κύκλοι, ο ένας με 21 δημοτικά τραγούδια για το 1821 με την επιμέλεια του Λάμπρου Λιάβα και ο τρίτος κύκλος με ένα νέο έργο που θα παρουσιάσει και θα διευθύνει ο Σταύρος Ξαρχάκος για ορχηστρικό σύνολο, χορωδία και τραγουδίστρια την Ηρώ Σαΐα με πηγή έμπνευσης 21 επίλεκτα δημοτικά τραγούδια. Περισσότερες πληροφορίες είναι διαθέσιμες στο 200xroniadimotikotragoudi.gr

Μ’ αυτήν τη μεγάλη παράδοση των λαϊκών τραγουδισμάτων ο Ελληνισμός εξέφραζε τις δυσκολίες αλλά και την αγάπη του για τη ζωή, μιλούσε για χαρές και λύπες, για καημούς και έρωτες, μα και για τη θρησκευτικότητά του, το θαυμασμό του για ήρωες και την προσδοκία της απελευθέρωσης. Αυτά τα τραγούδια αποτελούν τη συλλογική μας μνήμη.

Με την πεποίθηση πως η εθνική πολιτισμική κληρονομιά είναι κομμάτι και του δικού της δρόμου, η Lidl Ελλάς τιμά τη σημαντική επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 με την πρωτοβουλία «200 χρόνια Δημοτικό Τραγούδι».

Info

200 Χρόνια Δημοτικό Τραγούδι:

Ο Σταύρος Ξαρχάκος και η Lidl Ελλάς τιμούν το δημοτικό τραγούδι

 

https://200xroniadimotikotragoudi.gr/

Ο συνθέτης και μαέστρος Σταύρος Ξαρχάκος και η Lidl Ελλάς, παρουσιάζουν ένα πολύπλευρο πρόγραμμα δράσεων που προβάλλουν τη σημασία και τη διαχρονικότητα της ελληνικής μουσικής παράδοσης. Μέσα από 3 κύκλους που περιέχουν συμβολικά 21 τραγούδια ο καθένας και διατρέχουν αυτά τα 200 χρόνια έκφρασης του Νεοέλληνα μέσα από το τραγούδι.

Τρεις κύκλοι / Συλλογές

A’ Συλλογή: 7 Σύγχρονοι Έλληνες δημιουργοί παρουσιάζουν 21 τραγούδια - Δήμητρα Γαλάνη, Παύλος Παυλίδης, Νεοκλής Νεοφυτίδης, Ταφ Λάθος, Κατερίνα Πολέμη, Palov&Mishkin, NewYorkGypsyAll-Stars

Β’ Συλλογή: 21 τραγούδια για το 1821 – υπό την επιμέλεια του Λάμπρου Λιάβα, συμμετέχει το μουσικό συγκρότημα Polis Ensemble παρέα με τους Κατερίνα Παπαδοπούλου και Παναγιώτη Αγγελακόπουλο, υπό την επιμέλεια - ενορχήστρωση του Αλέξανδρου Καψοκαβάδη.

Γ’ Συλλογή: Νέο έργο - ο Σταύρος Ξαρχάκος θα παρουσιάσει και θα διευθύνει ένα καινούργιο έργο του. Πρόκειται για μια σουίτα για ορχηστρικό σύνολο, χορωδία και τραγουδίστρια την Ηρώ Σαϊα με πηγή έμπνευσης 21 επίλεκτα δημοτικά τραγούδια.

1, 2, 3, 8, 9 ΜΑΪΟΥ

5 ONLINE ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ TV

 

Με αφορμή τα 200 χρόνια απ' την Επανάσταση του 1821 και ενόψει του εορτασμού του Πάσχα, ο καραγκιοζοπαίχτης Κώστας Σπυρόπουλος, βασισμένος στο έργο που έγραψε το 1991 ο πατέρας και δάσκαλός του Θανάσης Σπυρόπουλος, παρουσιάζει την ηρωική παράσταση «Ο Καραγκιόζης και το  θαύμα του Αγίου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη στην Ακρόπολη». Το έργο εμπνέεται από τη χριστιανική παράδοση και είναι μιασυνεργασία με το διαδικτυακό κανάλιΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ TV.

Σύμφωνα με την παράδοση, το 1658, την παραμονή της γιορτής του Αγίου Δημητρίου, ο Τούρκος φρούραρχος της ΑκρόποληςΓιουσούφ, ήθελε να κανονιοβολήσει από τα Προπύλαια της Ακρόπολης την εκκλησία και τους συγκεντρωμένους πιστούς με μια λουμπάρδα, δηλαδή ένα μεγάλο πυροβόλο, κατόπιν εντολής του Σουλτάνου για να αφανιστεί όλοςο πληθυσμός της Αθήνας.

Τα σχέδιά του όμως ματαιώθηκαν όταν ανήμερα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου και ενώ οι Τούρκοι  ήταν έτοιμοι για τον κανονιοβολισμό , εμφανίστηκε ο Άγιος Δημήτριος και ανατίναξε τα κανόνια με αποτέλεσμα να σκοτωθούν όλοι οι Τούρκοι,μαζί τους και ο Γιουσούφ. Απ' αυτή την απόπειρα ανατίναξης του ναού με λουμπάρδα, ονομάστηκε Λουμπαρδιάρης.

Για το έργο του αυτό, ο Θανάσης Σπυρόπουλος, πήρε το 1^ο βραβείο στον διαγωνισμό της Πάτρας και ο Κώστας Σπυρόπουλος το 3^ο βραβείο στον Παγκόσμιο διαγωνισμό της Σλοβενίας το 2012.

Ημέρες προβολής:  1, 2, 3, 8 & 9/5 .

Εισιτήρια μέσωviva.gr

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Παίζουν οι  καραγκιοζοπαίκτες Θανάσης & Κώστας Σπυρόπουλος.

 

Μουσική επιμέλεια: KOMPANIA

Παίζουν:

Σωτήρης Παπατραγιάννης - τραγούδι,μπαγλαμάς

Ιουλία Καραπατάκη– τραγούδι

Θοδωρής Πετρόπουλος- μπουζούκι,τζουράς,κιθάρα

Τζίμης Γκίνης- ακορντεόν

Γιώργος Παπαδόπουλος- κιθάρα, κλαρίνο

Μιχάλης Δάρμας - μπάσο,μαντολίνο

Κώστας Σπυράτος– κρουστά

ΘοδωρήςΞηντάρης– τρομπέτα

Τραγούδι : Τούλα Πλέσσα  &  Φρίξος Γαζεπίδης

Επιμέλεια / Κατασκευή σκηνικών &φιγουρών: Ηλίας Πλακίδης, Θανάσης Σπυρόπουλος, Δημήτρης Μπερέκος, Νικόλας Τζιβελέκης, Άγγελος Αλιμπέρτης.

Σκηνοθεσία: Κώστας Σπυρόπουλος

Βοηθοί σκηνής: Χάρης Κουτσογιάννης, Νικόλαος Τζιβελέκης,

η μικρή Πέγκυ Σπυροπούλου& ο Στράτος Καμπισιούλης.

Υπεύθυνη παραγωγής: Μαργαρίτα Δρακοπούλου

Κάμερες: ΣπύροςΡομποτής, Βαγγέλης Μύρκος - Blackapple.gr

Μοντάζ: Μιχάλης Χαλκιόπουλος

Το Πολεμικό Ναυτικό αναζητά τα 53 μέλη του πληρώματος

Το Πολεμικό Ναυτικό της Ινδονησίας αναζητά υποβρύχιο που αγνοείται με 53 μέλη πληρώματος, τα ίχνη του οποίου χάθηκαν σήμερα (τοπική ώρα), και ζητά βοήθεια από την Αυστραλία και τη Σιγκαπούρη στην επιχείρηση έρευνας, όπως δήλωσε σήμερα στο Reuters ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων της χώρας.

Το γερμανικής κατασκευής υποβρύχιο KRI Nanggala-402 πραγματοποιούσε άσκηση με τορπίλη σε ύδατα βόρεια της νήσου Μπαλί σήμερα, αλλά απέτυχε να διαβιβάσει τα αποτελέσματα, όπως αναμενόταν, δήλωσε εκπρόσωπος του Πολεμικού Ναυτικού.

«Συνεχίζουμε να ερευνούμε τα ύδατα του Μπαλί, 60 μίλια (96 χλμ) από το Μπαλί, για 53 ανθρώπους», δήλωσε στο Reuters με γραπτό μήνυμά του ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων Χάντι Τζατζάντο.

Ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεσων επιβεβαίωσε ότι η χώρα ζήτησε τη βοήθεια της Αυστραλίας και της Σιγκαπούρης στις έρευνες για το υποβρύχιο και τα αγνοούμενα μέλη του πληρώματος. Δήλωσε ότι η επαφή με το σκάφος χάθηκε στις 4.30 π.μ. (τοπική ώρα) σήμερα.

Εκπρόσωποι των υπουργείων Άμυνας της Αυστραλίας και της Σιγκαπούρης δεν απάντησαν άμεσα σε αίτημα για σχόλιο.

Το 1.395 τόνων KRI Nanggala-402 κατασκευάστηκε στη Γερμανία το 1978, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της γραμματείας του ινδονησιακού υπουργικού συμβουλίου, και υποβλήθηκε σε διετή διαδικασία επισκευής στη Νότια Κορέα, η οποία ολοκληρώθηκε το 2012.

Η Ινδονησία είχε στο παρελθόν στόλο 12 υποβρυχίων που αγοράστηκαν από τη Σοβιετική Ένωση για να πραγματοποιεί περιπολίες στο αρχιπέλαγός της. Τώρα διαθέτει στόλο με μόνο πέντε υποβρύχια, μεταξύ των οποίων δύο υποβρύχια γερμανικής κατασκευής Τύπου 209 και τρία νεότερα νοτιοκορεατικά σκάφη.

Η Ινδονήσια επιδιώκει να αναβαθμίσει τις αμυντικές της δυνατότητες, αλλά μέρος του εξοπλισμού της, που είναι ακόμα σε διαδικασία συντήρησης και επισκευής, είναι παλαιό και τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί θανατηφόρα δυστυχήματα που αφορούν κυρίως παλαιότερα στρατιωτικά μεταγωγικά αεροσκάφη.

(Φωτογραφία αρχείου)

Ένοχος κρίθηκε ο πρώην αστυνομικός Ντέρεκ Σόβιν για τις τρεις κατηγορίες που δικαζόταν, σχετικά με τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ.



Το δικαστήριο της Μινεάπολης έκρινε ένοχο τον Ντέρεκ Σόβιν, τον 45χρονο πρώην αστυνομικό για τις κατηγορίες για ανθρωποκτονία, ακούσια ανθρωποκτονία και βιαιοπραγία που προκάλεσε τον θάνατο του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ τον περασμένο Μάιο.

Το 12μελες σώμα ενόρκων ανάγνωσε την ετυμηγορία του λίγο μετά τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδας κρίνοντας τον Σόβιν ένοχο και για τις τρεις κατηγορίες που δικαζόταν.

Ο πρώην αστυνομικός μεταφέρθηκε αμέσως μετά την ανάγνωση της απόφασης εκτός της αίθουσας του δικαστηρίου με χειροπέδες και θα οδηγηθεί στη φυλακή.

Η ανακοίνωση της ετυμηγορίας σκόρπισε έκρηξη χαράς μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου. 

Η μέγιστη ποινή για ακούσια δολοφονία δεύτερου βαθμού είναι φυλάκιση όχι μεγαλύτερη των 40 ετών. Η μέγιστη ποινή για δολοφονία τρίτου βαθμού είναι φυλάκιση όχι μεγαλύτερη των 25 ετών.

Η μέγιστη ποινή για ανθρωποκτονία δεύτερου βαθμού είναι 10 χρόνια ή / και 20.000 $.

Το συγκεντρωμένο πλήθος έξω από το δικαστήριο υποδέχθηκε με χειροκροτήματα την καταδικαστική απόφαση, φωνάζοντας συνθήματα όπως "Δικαιοσύνη" και "Black lives matter".

Ο δικηγόρος της οικογένειας του Τζορτζ Φλόιντ χαιρέτισε την ετυμηγορία των ενόρκων που κήρυξαν ένοχο τον πρώην αστυνομικό Ντέρεκ Σόβιν για τη δολοφονία του 46χρονου Αφροαμερικανού, κάνοντας λόγο για ένα «σημείο καμπής στην ιστορία».

«Ένοχος! Η δικαιοσύνη που αποδόθηκε με πόνο, αποδόθηκε τελικά στην οικογένεια του Τζορτζ Φλόιντ. Αυτή η ετυμηγορία είναι ένα σημείο καμπής στην ιστορία», σχολίασε ο δικηγόρος Μπεν Κραμπ.

Υπενθυμίζεται πως, τα μέλη του σώματος των ενόρκων στη δίκη του Ντέρεκ Σόβιν αποσύρθηκαν το βράδυ της Δευτέρας - τα ξημερώματα της Τρίτης (ώρα Ελλάδας) - για να διαβουλευθούν κεκλεισμένων των θυρών ώστε να καταλήξουν σε ετυμηγορία.

Ο δικαστής Πίτερ Κέιχιλ, καλώντας το σώμα να φανεί "απόλυτα αμερόληπτο", του ζήτησε "να εξετάσει τα αποδεικτικά στοιχεία, να τα ζυγίσει και να εφαρμόσει τον νόμο".

Ο δικηγόρος του Σόβιν ζήτησε την αθώωση του πελάτη του, λέγοντας ότι η κατηγορούσα αρχή δεν παρείχε αδιάσειστες αποδείξεις της ενοχής του.

Η κατηγορούσα αρχή "απέτυχε να παράσχει αποδείξεις πέραν πάσης αμφιβολίας και ο κ. Σόβιν πρέπει επομένως να κριθεί αθώος", δήλωσε ο Έρικ Νέλσον έπειτα από σχεδόν τρεις ώρες αγόρευσής του.

Νωρίτερα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν είπε ότι προσευχόταν για "τη σωστή ετυμηγορία", προφανώς υπονοώντας ότι ήθελε να καταδικαστεί ο Σόβιν. Επιβεβαίωσε, επίσης, ότι είχε καλέσει την οικογένεια του Φλόιντ για να εκφράσει την υποστήριξή του.

Ο Τζο Μπάιντεν παρακολούθησε τη δίκη από τη Δυτική Πτέρυγα, ενώ επικοινώνησε με την οικογένεια του Φλόιντ μετά την ανακοίνωση της ετυμηγορίας.

Μαρτυρίες στη δίκη για τη δολοφονία του Φλόιντ

Πολλοί από τους μάρτυρες στη δίκη για τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ περιέγραψαν με συγκλονιστικό τρόπο τις ιστορίες τους, ενώ μερικοί από αυτούς μίλησαν για το τραύμα που τους άφησε η παρακολούθηση του θανάτου του.

Η Νταρνίλα, η οποία ήταν 17 χρονών κατά τη δολοφονία του Φλόιντ, μαγνητοσκόπησε το βίντεο που έγινε viral σε όλο τον κόσμο. Είπε στο δικαστήριο ότι υπήρχαν νύχτες που έμενε ξύπνια "ζητώντας συγγνώμη από τον Φλόιντ για το ότι δεν έκανε περισσότερα".

"Όταν κοιτάζω τον Τζορτζ Φλόιντ, κοιτάω τον μπαμπά μου. Κοιτάζω τα αδέρφια μου, κοιτάζω τα ξαδέρφια μου, τους θείους μου. Επειδή είναι όλοι μαύροι", είπε.

Το χρονικό της δολοφονίας Φλόιντ

Ο Φλόιντ πέθανε στις 25 Μαΐου 2020. Ήταν δεμένος με χειροπέδες και φώναζε προς τον αστυνομικό Σοβίν πως δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Εκείνος συνέχισε να πιέζει το λαιμό του με το γόνατο του, ακόμα και μετά τη στιγμή που σταμάτησε να κινείται και να μιλάει.

Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ πυροδότησε μαζικές διαμαρτυρίες τόσο στη Μινεάπολη και τις ΗΠΑ, όσο και σε όλο τον πλανήτη, με το "Black Lives Matter" να γίνεται παγκόσμιο κίνημα και το "I can't breathe" σύνθημα στο στόμα όλων.

Η δίκη των συναδέλφων του Σόβιν Τόμας Λέιν, Τζον Κενγκ, Τάου Θάο, που κατηγορούνται ως συνεργοί σε ανθρωποκτονία, έχει προγραμματιστεί για τον Αύγουστο.

Πέθανε σε ηλικία 77 ετών ο Τόμας Φριτς, ο Γερμανός ηθοποιός που έγινε γνωστός στην Ελλάδα από την ταινία «Επιχείρηση Απόλλων» στο πλευρό της Έλενας Ναθαναήλ.

Το 1968 η Έλενα Ναθαναήλ πρωταγωνιστούσε σε μια ρομαντική ταινία με φόντο τις πιο τουριστικές γωνιές της Ελλάδας. Ενα φιλμ ελληνικής και σουηδικής συμπαραγωγής, με τίτλο «Επιχείρηση Απόλλων», στο οποίο τον πρωταγωνιστικό ρόλο πλάι στην Ελληνίδα καλλονή υποδυόταν ένας νεαρός κατάξανθος άνδρας με γαλανά μάτια.

Όπως και στον ρόλο, έτσι και στη ζωή, ο άνδρας που στη μισή διάρκεια της ταινίας γραντζουνούσε την κιθάρα του και τραγουδούσε (καθότι λάτρευε τη μουσική) δεν ήταν άλλος από τον Τόμας Φριτς.


Το πόστερ της ταινίας για την ισπανική αγορά

Ο 77χρονος άνδρας ήταν πιότερο γνωστός στο κοινό της Γερμανίας ως γιος του επίσης ηθοποιού, Γουίλι Φιτς. Ο εκλιπών χάρισε επίσης τη φωνή του στον Σκαρ, τον μοχθηρό αδελφό του Μουφάσα στην ταινία κινουμένων σχεδίων της Ντίσνεϊ, «Ο Βασιλιάς των λιονταριών», στη γερμανική της εκδοχή.

Η ταινία «Επιχείρηση Απόλλων»
Σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκαλενάκη, η ταινία «Επιχείρηση Απόλλων», από το 1968, περιέγραφε την ιστορία ενός νεαρού Γερμανού πρίγκιπα, που επισκέπτεται την Ελλάδα, ερωτεύεται μία Ελληνίδα ξεναγό και το σκάει από τη θαλαμηγό του, για να μπορέσει να ζήσει ελεύθερος τον έρωτά του, έστω και για δύο μέρες.

Η ταινία προβλήθηκε στην Αγγλία, τις ΗΠΑ αλλά και τη Γαλλία με σημαντική εισπρακτική επιτυχία. Εκτός από τα τραγούδια του Φριτς, κατά τη διάρκεια της ταινίας ακούστηκε για πρώτη φορά το τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου «Ζαβαρακατρανέμια».

 

 

 Η λατρεία του Φριτς για τη Μύκονο
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Τόμας Φριτς βρέθηκε και στην κοσμοπολίτικη Μύκονο, προορισμό που ερωτεύτηκε από την πρώτη στιγμή. «Κάναμε και μια σκηνή στη Μύκονο, στους ανεμόμυλους στην Αλευκάντρα, και εκεί ερωτεύτηκα το νησί», δήλωνε σε παλαιότερη συνέντευξή του σε ελληνικό περιοδικό.

«Επέστρεψα τα επόμενα δύο καλοκαίρια και στη συνέχεια αγόρασα ένα σπιτάκι και έρχομαι κάθε χρόνο. Αγαπώ πολύ το νησί και δεν μου αρέσει όλος αυτός ο τουριστικός συρφετός. Γι' αυτό και έρχομαι νωρίς την άνοιξη και φεύγω στα μέσα Μαΐου», έλεγε. 

 

Η γνωριμία με την Έλενα Ναθαναήλ
Ο Φριτς δήλωνε πως γνώριζε την Έλενα Ναθαναήλ από μια ταινία που είχε γυρίσει η Ελληνίδα ηθοποιός στη Γερμανία, ωστόσο την πρωτοσυνάντησε για τα γυρίσματα του «Επιχείρηση Απόλλων».

«Ήταν το παρθενικό μου ταξίδι στη χώρα σας και είχα την τύχη να είναι από τους πρώτους ανθρώπους που γνώρισα» έλεγε και τόνιζε πως του είχαν κάνει εντύπωση τα μακριά μαύρα μαλλιά, ένα πρότυπο ομορφιάς σπάνιο για τη Γερμανία.


Στιγμιότυπο από την ταινία
«Έχω λυπηθεί πάρα πολύ με την απώλειά της. Για μένα η Έλενα σήμαινε πολλά και ας είχα να τη δω πολλά χρόνια! Από την πρώτη στιγμή που τη συνάντησα εντυπωσιάστηκα από τα μακριά βελούδινα μαύρα μαλλιά της, το μαύρο σαν κάρβουνο βλέμμα της» δήλωνε ο Φριτς, με αφορμή την είδηση του θανάτου της Έλενας Ναθαναήλ το 2008.


 

Τη ζωή της έχασε μία 61χρονη γυναίκα πέντε μέρες μετά τη λήψη του εμβολίου της Astrazeneca.

«Έχω έγγραφο από το εμβολιαστικό κέντρο που η ίδια είχε δηλώσει όλα τα υποκείμενά νοσήματά της. Της είχαν δώσει άδεια να μπορέσει να υποβληθεί στον εμβολιασμό. Προφανώς δεν υπήρχαν οδηγίες από την Astrazeneca προς τους γιατρούς ότι κάποιοι συμπολίτες μας δεν θα υποβληθούν στον εμβολιασμό. Οι γιατροί στα εμβολιαστικά κέντρα λειτουργούν με βάση τις οδηγίες του υπουργείου Υγείας και των εταιρειών. Η ίδια είχε ρωτήσει και το δικό της γιατρό, όλοι είχαν δώσει τη συγκατάθεσή τους εμβολιαστεί» σημείωσε στο MEGA ο δικηγόρος της οικογένειας της 61χρονης, Αντώνης Σακαρούδης.

H Astrazeneca έχει επικοινωνήσει με τον γιατρό στο εμβολιαστικό κέντρο. Περιμένουμε τις ιστολογικές. Η οικογένεια μου έχει δώσει εντολή για μηνυτήρια αναφορά για ανθρωποκτονία», είπε ο δικηγόρος, ενώ ο γιος της Βασίλης γιος της 61χρονης, περιέγραψε όσα συνέβησαν έως ότου να καταλήξει…

«Έκανε το Σάββατο 27 μαρτίου το εμβόλιο, αργά το ίδιο βράδυ τις έπεσε το οξυγόνο. Μετά ήταν μια χαρά, πήγε στη δουλειά της. Την Τετάρτη μου είπε ότι θα καθόταν σπίτι. Δεν ένιωθε καλά και εκανε τεστ covid και ακτινογραφία. Μιλήσαμε στη 13:00. Ήταν αρνητική στον κορονοϊό, ενώ η ακτινογραφία ήταν καθαρή. 13:15 την ξανά πήρα τηλέφωνο και δεν μου απάντησε. Μπήκα στην κάμερα που είχαμε και την είδα να έχει σβήσει» ανέφερε ο γιος της 61χρονη γυναίκα.

Η 61χρονη είχε περάσει τρεις φορές καρκίνο και τον είχε νικήσει. «Αυτό είναι που μας έχει τρελάνει. Νίκησε τον καρκίνο και πήγε για κάτι καλό, να εμβολιαστεί, και έφυγε από αυτό» συμπλήρωσε. Σύμφωνα με την νεκροψία η 61χρονη κατέληξε από θρόμβωση.

https://www.flogasport.gr

η Δευτέρα 3 Μαΐου επαναλειτουργεί η Εστίαση σε εξωτερικούς χώρους και η κυκλοφορία διευρύνεται έως τις 11 το βράδυ, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τηλεοπτικό μήνυμά του. «Με υποχρεωτικά self-test στους εργαζομένους. Αποστάσεις στα τραπεζοκαθίσματα. Και τα γνωστά μέτρα υγιεινής», συμπλήρωσε ο κ. Μητσοτάκης.

Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ακόμα ότι στις 10 Μαΐου ανοίγουν και πάλι γυμνάσια και δημοτικά σχολεία. Και εδώ θα ισχύουν οι αυτοδιαγνωστικοί έλεγχοι για μαθητές, εκπαιδευτικούς και διοικητικό προσωπικό. Όπως και όλοι οι υπόλοιποι κανόνες προστασίας στις αίθουσες.

Περαιτέρω, έκανε γνωστό ότι το Σάββατο 15 Μαΐου ανοίγει ο Τουρισμός. «Με προδιαγραφές για επισκέπτες που έχουν εμβολιαστεί, όσο και για εκείνους που θα πρέπει να ταξιδεύουν με test. Στις 15 Μαΐου, επίσης, απελευθερώνονται οι υπερτοπικές μετακινήσεις για όλους τους πολίτες. Ενώ θα επιτραπούν και ορισμένες δραστηριότητες του Πολιτισμού» σημείωσε.

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1969

Ο Παπαδόπουλος και οι 70.000 «τεντιμπόηδες»

«ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝ»

ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΤΙΜΩΡΙΕΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 19/11/2000

http://www.iospress.gr/ios2000/ios20001119a.htm

ΑΠΟ ΤΟ 1967 ΣΤΟ 2021. Η ανατροπή της σύγχρονης χούντας των lockdown θα ξεκινήσει από την αντίδραση των «νέων που τους έλεγαν αλήτες»[πάντα]. Ας μη ξεχνάμε ότι το ξέφτισμα της κουρελούς της στρατιωτικής χούντας άρχισε στις 21 Απριλίου 1969, όταν ο μαθητικός πληθυσμός γελοιοποίησε με μοναδικό τρόπο τον δικτάτορα Παπαδόπουλο στο Παναθηναϊκό Στάδιο, την πρώτη μαζική και μεγαλειώδη πράξη αντίστασης στην παράνοια των «εθνοσωτήρων», που απωθήθηκε σκοπίμως στην ιστορική μνήμη, ίσως επειδή αποτελούσε αυθόρμητη εκδήλωση 70.000 «τεντιμπόηδων» (όπως χαρακτηρίστηκαν από τους λακέδες της χούντας) και όχι κάποιων αντιστασιακών οργανώσεων.

Όπως σημειώνει η ομάδα του ΙΟΥ στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (19/11/2000):

«Στην ιστορία έχει μείνει ως πρώτη και μοναδική μαζική αντιστασιακή πράξη των πρώτων χρόνων της δικτατορίας η σιωπηλή συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων λαού στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου το Νοέμβρη του 1968.

Όμως η τιμή για το πρώτο μαζικό κράξιμο της χούντας ανήκει στους μαθητές της Αθήνας, τους οποίους συγκέντρωσε ο Παπαδόπουλος στο Παναθηναϊκό Στάδιο στις 21 Απριλίου του 1969 για να δώσει πανηγυρικό τόνο στη δεύτερη επέτειο του πραξικοπήματος. Το γεγονός έχει περάσει στα "ψιλά" της ιστορικής μνήμης, ίσως επειδή η αυθόρμητη αντίδραση των μαθητών αιφνιδίασε έως και τις αδύναμες ακόμα αντιδικτατορικές οργανώσεις, ίσως πάλι επειδή το "κράξιμο" συνοδεύτηκε από τις κλασικές εμπνεύσεις των νεαρών στα γήπεδα».

Το "Ποινολόγιον" του Γυμνασίου Νεαπόλεως Βοιών της Λακωνίας (1965-1978)

Ένα επαρχιακό μαθητικό ποινολόγιο της εποχής του '60 και του '70 είναι ο "άφωνος" μάρτυρας της πρόσφατης σχολικής ιστορίας μας. Τα ασφυκτικά όρια της κοινωνικής δράσης των εφήβων προάγγελος της νεανικής έκρηξης.

Μέρες Πολυτεχνείου, και οι μνήμες έχουν δώσει από καιρό τη θέση τους στο ετήσιο τελετουργικό αναμάσημα του γνωστού χρονικού και των στερεότυπων ερμηνειών του. Παραμένουν έτσι στο ημίφως οι πολλές και διαφορετικές αιτίες που οδήγησαν τους φοιτητές να εξεγερθούν κατά της χούντας. Ανάμεσά τους και η καθημερινή καταπίεση που τα παιδιά αυτά είχαν υποστεί στα μαθητικά τους χρόνια από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θεωρούσε ύψιστο αγαθό την πειθαρχία του στρατώνα. Τη σχολική πραγματικότητα τον καιρό της χούντας εικονογραφεί με τον πιο πιστό τρόπο ένα μικρό κιτρινισμένο τετράδιο που έπεσε τυχαία στα χέρια μας.

Πρόκειται για το "Ποινολόγιον"του Γυμνασίου Νεαπόλεως Βοιών της Λακωνίας (1965-1978), όπου καταγράφονται τα κρούσματα απείθειας των παιδιών και η συνήθως εξαιρετικά σκληρή τιμωρία τους: ένα αγόρι αποβάλλεται γιατί έκανε ποδήλατο, ένα κορίτσι ακολουθεί την ίδια τύχη επειδή σκόπευε να αγοράσει τη φωτογραφία του αγαπημένου της ηθοποιού από το περίπτερο, δυο αγόρια περνούν από ανάκριση γιατί γεύτηκαν μανταρίνια από ξένη μανταρινιά, ενώ κάποιοι συμμαθητές τους τιμωρούνται γιατί κυκλοφορούσαν νωρίς το βράδυ στο δρόμο.

Όπως προκύπτει από τις καταγραφές του ποινολογίου, τη ζωή των μαθητών καθόριζε ένα πολύπλοκο πλέγμα απαγορεύσεων, η παραβίαση των οποίων συνεπαγόταν πολυήμερη αποβολή από το σχολείο, μείωση της διαγωγής, οικογενειακά προβλήματα κ.ο.κ. Την εποχή εκείνη, η στέρηση της ελευθερίας είχε -και για τα παιδιά- πολλά πρόσωπα. 

Τις παραμονές της χούντας

Δεν ήταν λοιπόν εύκολο να είσαι μαθητής εκείνα τα χρόνια, και ιδιαίτερα στην ελληνική επαρχία. Μισή κουβέντα παραπάνω, ένα γέλιο πίσω από την πλάτη του καθηγητή, ένα εξωσχολικό ανάγνωσμα στην τσάντα και είχες εξασφαλισμένη την αποβολή. Το ίδιο κι αν είχες την απρονοησία να καλύψεις κάποιο συμμαθητή σου ή να ξεροβήξεις χωρίς προφανή αιτία. Δεν συζητάμε τι σε περίμενε αν σου ξέφευγε καμιά βλαστήμια. Στο κυνήγι των παιδιών συμμετείχαν αυτοβούλως παπάδες, περιπτεράδες και φιλήσυχοι πολίτες. Ιδού ένα χαρακτηριστικό δείγμα:

•"4.5.1965. Επιβάλλεται η ποινή της 3ημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις την μαθήτριαν της Α΄ τάξεως Κ.Α. διότι συνελήφθη αναγιγνώσκουσα ρυπαρογραφήματα". 

• "2.12.1965. Εις τον μαθητήν της Α΄ τάξεως Δ.Π.επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων διότι συνελήφθη χρησιμοποιών ποδήλατον παρά τον κανονισμόν του Σχολείου". 

•  "3.3.1966. Εις τας μαθητρίας της Β΄ τάξεως Μ.Μ. και Α.Π. επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ των μαθημάτων, εις την μεν πρώτην διότι ηθέλησε να αγοράσει φωτογραφίας ηθοποιών εκ περιπτέρου, εις δε την δευτέραν διότι συμπεριεφέρθη απρεπώς εις τον κ. Μπιλλίνην Δημήτριον, κάτοικον Νεαπόλως". 

• "11.3.1966. Εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Φ.Δ. επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής διότι έπαιζε ποδόσφαιρο". 

•  "29.3.1966. Διά πράξεως του Συλλόγου επεβλήθησαν αι κάτωθι ποιναί: α) Εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Λ.Π. 5ήμερος αποβολή και μείωσις της διαγωγής εις κοσμίαν διότι εξεφράσθη κατά τον αισχρότερον τρόπον ενώπιον συμμαθητών του και άλλων. β) Εις τον Φ.Χ. διήμερος αποβολή διότι ηθέλησε να αποκρύψει το γεγονός ότι εξεφράσθη ως εξεφράσθη ο ανωτέρω μαθητής και γ) Αυστηρά επίπληξις εις την μαθήτριαν της Β΄ τάξεως Β.Α. διότι δεν κατήγγειλεν εις τον Διευθυντήν αμέσως το παράπτωμα του συμμαθητού της".

•  "27.4.1966. Εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Κ.Σ. και την μαθήτριαν Κ.Α. επεβλήθη η ποινή της 2ημέρου αποβολής διότικαθ'ην στιγμήν επερνούσε πλησίον ο ιερεύς Εμμ. Λαφούσηςείπον'παρ' τον παπά'"

•  "28.4.1966. Διά την αυτήν ως άνω αιτίαν ετιμωρήθη και η Δ.Α. της Β΄ τάξεως".

•  "11.5.1966. Επεβλήθη η ποινή της 4ημέρου αποβολής εις τον μαθητήν Γ΄ τάξεως Π.Γ. διότι κατά το μάθημα του κ. Πανουτσάκου ατακτούσε (ξερόβηχε) κατά τρόπον προκλητικόν".

• "26.6.1966. Σήμερον κατηγγέλθη υπό του καθηγητού κ. Βλαχοπούλου Παναγιώτου ότι ο μαθητής της Β΄ τάξεως Π.Μ. εβλασφήμησε τα θεία και διά τούτο ο Σύλλογος των κ.κ. καθηγητών εμείωσε την διαγωγήν του εις κοσμίαν".

Στα χρόνια της Εθνοσωτηρίου

Μια σύντομη καταγραφή που εγκαινιάζει την περίοδο της χούντας συνοψίζει συμβολικά τα ήθη της νέας εποχής: αγροφύλακες παρακολουθούν τις κινήσεις των μαθητών εκτός σχολείου, τους καταγγέλλουν στους δασκάλους τους και συμμετέχουν στις σχετικές ανακρίσεις που διενεργεί ο διευθυντής. Οι εξουσίες που βρίσκονται πάνω από το κεφάλι των παιδιών πληθαίνουν και δεν σπανίζουν οι καλοθελητές, από τον παπά μέχρι τον πρόεδρο της κοινότητας, που με την παραμικρή ευκαιρία θα τρέξουν να τα καρφώσουν στη διεύθυνση του σχολείου. Άλλοτε γιατί τα παιδιά δεν επέδειξαν τη δέουσα ευλάβεια την ώρα του εκκλησιασμού, άλλοτε γιατί περιφέρονταν άσκοπα γύρω από το καφενείο, κάποτε γιατί τόλμησαν να βγουν στο δρόμο χωρίς την ποδιά, την κορδέλα ή το σχολικό σήμα. Βολεύονταν τότε πολλοί από τη μετατροπή των παιδιών σε πειθήνια στρατιωτάκια και έσπευδαν να βοηθήσουν το σχολείο στο κατασταλτικό του έργο. "Για το καλό των παιδιών", φυσικά, που ιδιαίτερα στις μικρές επαρχιακές πόλεις και τα χωριά αναγκάζονταν να ζουν υπό συνεχή επιτήρηση. 

Στο διάχυτο αυτό κλίμα τρομοκρατίας, όπου ο μεγάλος γινόταν καταδότης του μικρού συμπολίτη του, τα παιδιά καλούνταν να υιοθετήσουν αντίστοιχες πρακτικές στο εσωτερικό του σχολικού μικρόκοσμου: η τιμωρία τους ήταν παραδειγματική, όταν έβλεπαν κάτι "αξιόποινο" και δεν το κάρφωναν αμέσως στη διεύθυνση του σχολείου. Ταυτόχρονα, τα παιδιά πιέζονταν να εσωτερικεύσουν και να ακολουθήσουν ως αυτονόητο έναν κώδικα συμπεριφοράς που απαιτούσε από αυτά να ντύνονται, να κινούνται και να μιλούν με τον προβλεπόμενο τρόπο. Οι παραβάτες εξοστρακίζονταν από τη μαθητική κοινότητα και η διαγωγή τους μειωνόταν με τις γνωστές δυσάρεστες συνέπειες. Το κόλπο δεν έπιανε πάντα, και δεν έπιανε σε όλους. Κάποια παιδιά αντιστέκονταν στις απαγορεύσεις κάνοντας καζούρα στο μάθημα, κυκλοφορώντας μετά τη δύση του ήλιου, ή, απλώς, καλύπτοντας τους "απείθαρχους" συμμαθητές τους. Ας δούμε πώς:

• "9.12.1967. Οι μαθηταί της Α΄ τάξεως 1) Δ.Ι. και 2) Τ.Π. απεβλήθησαν ο πρώτος επί 3ήμερον και ο δεύτερος επί 2ήμερον, διότι ομού μετέβησαν εις το κτήμα της Μαρίας χήρας Παν. Βατίστα εν Νεαπόλει και εισελθών εις το εν λόγω κτήμα ο πρώτος απέκοψε μανταρίνια, τα οποία έφαγαν μαζί ως κατηγγέλθη από τα Οργανα της Αγροτικής Ασφαλείας αυτοπροσώπως εμφανισθέντα ενώπιόν μου και απεδείχθη εκ της ενεργηθείσης υπ' εμού ανακρίσεως. Η έκτισις της ποινής άρχεται από της 11.12.1967. Ο Διευθυντής". 

• "19.3.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τας μαθητρίας της Δ΄ τάξεως του Γυμνασίου α) Κ.Ε. β) Κ.Α. και γ) Σ.Σ., διότι κατά την ώραν του μαθήματος των Θρησκευτικών εδημιούργουν τον χαρακτηριστικόν εκείνον κτύπον διά των μαθητικών των σημάτων, με αποτέλεσμα να παρακωλύεται η όλη διδασκαλία του μαθήματος".

• "29.3.1968. Επιβάλλεται η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ των μαθημάτων εις τους μαθητάς της Ε΄ τάξεως Κ. και Π., διότι επέτρεψαν εις μαθητάς της τάξεώς των, όντες επιμεληταί, να παραμένουν εντός της αιθούσης διδασκαλίας των, προ της πρωινής προσευχής".

• "8.4.1968. Επιβάλλεται η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ των μαθημάτων εις τους μαθητάς α) Ι.Μ. β) Β.Γ. και γ) Κ.Π., διότι κατά τον εκκλησιασμόν δεν παρηκολούθουν την θείαν λειτουργίαν μετά της δεούσης προσοχής και ευλαβείας, τούτο δε κατηγγέλθη υπό του ιερέως".

• "17.5.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Κ.Γ. δι' ανάρμοστον συμπεριφοράν έναντι του καθηγητού του Ευστρατίου Σταμάτη".

• "25.5.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τους κάτωθι μαθητάς διότι εκυκλοφόρουν εις ώραν απηγορευμένην. 1) Τ.Γ. 2) Μ.Ι. 3) Μ.Γ. (της Γ΄ τάξεως) 4) Σ.Ν. 5) Χ.Π. 6) Κ.Γ. 7) Α.Π. (της Δ΄ τάξεως) 8) Κ.Π. 9) Μ.Γ. (της Ε΄ τάξεως) και 10) Κ.Θ. (της ΣΤ΄τάξεως)".

• "31.5.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εις τον μαθητήν της ΣΤ΄ τάξεως Ψ.Λ., διότι δεν εξετέλει επαρκώς τα καθήκοντά τουως επιμελητής της τάξεως, ήτοι δεν ανέφερεν τους φωνασκούντας μαθητάς κατά την είσοδον εις την τάξιν".

• "7.10.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εις τον μαθητήν της Γ΄ τάξεως Κ.Γ., διότι συνελήφθη εις πλαζ περί ώραν 9ην βραδυνήν".

• "23.10.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τον μαθητήν της Γ΄ τάξεως Ρ.Σ., διότι δεν απέδωσε τον κεκανονισμένον χαιρετισμόν εις την καθηγήτριαν του Γυμνασίου κυρίαν Βασιλικήν Καβουνίδου".

• "14.11.1968. Διά της υπ' αρ. 16/14.11.68 Πράξεως του Συλλόγου επεβλήθη η ποινή της 8ημέρου αποβολής εις τον μαθητήν της Ε΄ τάξεως Φ.Χ. και εμειώθη η διαγωγή του εις 'κοσμίαν'. Σχετική προς την ανωτέρω ποινήν είναι και η συνημμένη κατάθεσις μαθητών".

• "25.11.1968. Επιβάλλεται η ποινή της 3ημέρου αποβολής εις τον μαθητήν Μ.Σ. της Β΄ τάξεως δι' ανάρμοστον συμπεριφοράν έναντι του Προέδρου της Κοινότητος κυρίου Αλεξανδράκη Παναγιώτου".

• "17.12.1968. Εις τον μαθητήν της Α΄ τάξεως Α.Π. επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής διότι εβλασφήμησε τα θεία".

• "18.12.1968. Εις τας μαθητρίας α) Ψ.Π. της Δ΄ και β) Σ.Σ. της Ε΄ επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής, διότι καθ' υποτροπήν καθυστέρησαν κατά την πρωινήν προσευχήν και έπαρσιν σημαίας". 

• "15.1.1969. Εις την μαθήτριαν της Δ΄ τάξεως Ψ.Π. επιβάλλεται η ποινή της 4ημέρου αποβολής, διότι κατά την ώραν του μαθήματος και ενώ η καθηγήτρια Δις Σφήκα Βασιλική, κατ' εντολήν του κ. Γυμνασιάρχου, συνίστα εις τας μαθητρίας περί της εμφανίσεως της κόμης των, η εν λόγω μαθήτρια απήντησε 'Θα σκεφθώ αν τα φτιάξω έτσι. Διότι έτσι τα έχω συνηθίσει'. Η καθηγήτρια συνέστησε εις την μαθήτριαν να εξέλθη της αιθούσης και εξερχομένη είπε 'Εσείς δεν είσθε αυτή που διατάσσει εδώ μέσα'".

• "25.2.1969. Εις τους μαθητάς 1) Δ.Γ. της ΣΤ΄ 2) Κ.Γ. της ΣΤ΄ 3) Σ.Χ. της ΣΤ΄ και 4) Χ.Π. της Δ΄ επεβλήθη η ποινή της αποβολής μιας ημέρας εκ του Σχολείου, διότι παρέβησαν τον κανονισμόν τούτου. Εις τον Κ.Γ. της Ε΄ επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής, λίαν επιεικώς, διότι κατά την Κυριακήν των Απόκρεων εφωράθη μεθύσκων".

• "3.3.1969. Εις την μαθήτριαν της Γ΄ τάξεως Α.Α. επεβλήθη η ποινή της 3ημέρου αποβολής, διότι εις παρατήρησιν του κ. Γυμνασιάρχου ως προς την ευπρεπή εμφάνισιν της κόμης της, ήρχισε να κάμη κριτικήν εντός της αιθούσης και παρουσία του κ. Ευστρατίου". 

• "4.4.1969. Εις την μαθήτριαν της Δ΄ τάξεως Ψ.Π. επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής, διότι την προηγουμένηνημέρανεφωράθη κυκλοφορούσα εις την πόλιν άνευ μαθητικής ποδιάς, κορδέλας και σήματος".

• "4.4.1969. Εις τον μαθητήν της Δ΄ τάξεως Μ.Κ. επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής την 22.4.69, διότι κατά τας διακοπάς του Πάσχα εφωράθησυχνάζων εις καφενείον Κάμπου Βοιών χαρτοπαίζων".

• "6.6.1969. Εις τον μαθητήν Σ.Ν. της Ε΄ τάξεως επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ του Σχολείου, διότι κατά την ώραν των Αγγλικών κληθείς υπό της καθηγητρίας να επαναλάβη την μετάφρασιν ηρνήθη ειπών την φράσιν'το είπα μία φορά, δεν το ξαναλέω'".

• "28.6.1969. Η διαγωγή των μαθητών 1) Γ.Ν. της Α΄ 2) Α.Κ. της Β΄ 3) Δ.Ν. της Α΄ 4) Μ.Χ. της Β΄ εμειώθη εις κοσμίαν, διότι την 9ην εσπερινήν της 28.6.69 συνελήφθησαν εις Σφαιριστήρια".

Και η χούντα καλά κρατεί

Για λόγους που δεν μπορούμε εκ των υστέρων να υποθέσουμε, οι καταγραφές στο ποινολόγιο του Γυμνασίου Νεαπόλεως διακόπτονται απότομα στα μέσα του 1969. Λίγο καιρό μετά την πτώση της χούντας, η νέα διευθύντρια του σχολείου ανακαλύπτει το τετράδιο καταχωμένο σε κάποιο συρτάρι και αποφασίζει να εκμεταλλευτεί τα λευκά φύλλα του. Αλλά όσο περίεργο κι αν ακούγεται σήμερα, ο αέρας της μεταπολίτευσης δύσκολα ανιχνεύεται στις σελίδες αυτές της νέας εποχής. Τα παιδιά συνεχίζουν να τιμωρούνται για τους ίδιους λόγους και να υφίστανται τους ίδιους περίπου περιορισμούς. Με τη διαφορά ότι τώρα οι ποινές μειώνονται αισθητά, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις οι πολυήμερες αποβολές δίνουν τη θέση τους σε μια "αυστηρή επίπληξη". Ταυτόχρονα, κάποια παραπτώματα δίνουν δειλά το στίγμα των νέων καιρών: τα παιδιά τιμωρούνται γιατί πιάστηκαν στα πράσα την ώρα που κάπνιζαν ή γιατί τόλμησαν να εμφανιστούν στο σχολείο φορώντας δαχτυλίδι...

• "16.12.1975. Επιβάλλεται η ποινή μιας ημέρας εις τον Κ.Γ. της Γ΄ τάξεως, διότι ηνώχλει την ώραν των Ελληνικών με κάποιο σιδεράκι από στυλό".

• "20.2.1976. Επιβάλλεται η ποινή της επιπλήξεως εις την μαθητικήν κοινότητα της ΣΤ΄ τάξεως, διότι επραγματοποίησεν εκδρομήν χωρίς να ενημερώση την διεύθυνσιν και να λάβη άδειαν".

• "20.3.1976. Επιβάλλεται η ποινή της επιπλήξεως εις τον μαθητήν της Ε΄ τάξεως Α.Α., διότι δοθέντος προχείρου διαγωνίσματος εις τα μαθηματικά έγραψεν αντί λύσεως φράσεις με περιεχόμενον δυσνόητον".

• "22.3.1976. Επιβάλλεται η ποινή της επιπλήξεως εις τους μαθητάς της Γ΄ τάξεως 1) Γ.Δ. και 2) Μ.Ε., διότι συνελήφθησαν κυκλοφορούντες απηγορευμένην ώραν. Λόγω της Εθνικής Εορτής επεφυλάχθημεν εις την ανωτέρω ποινήν".

• "6.4.1976. Επιβάλλεται η ποινή της 4ημέρου αποβολής εκ του σχολείου εις τον Κ.Ν. της Δ΄ τάξεως, διότι συνελήφθη κυκλοφορών απηγορευμένην ώραν (10 μ.μ.)".

• "7.4.1976. Επιβάλλεται η ποινή της 2ημέρου αποβολής εκ του σχολείου εις τον μαθητήν της Γ΄ τάξεως Γ.Ν., διότι εκυκλοφόρει ώραν απηγορευμένην (9 μ.μ.). Κατά πληροφορίας και την 5.4.76 ήτο παρέα με τον Κ.Ν., αλλά δεν απεκαλύφθη το όνομά του".

• "13.5.1976. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ του σχολείου εις τους μαθητάς 1) Λ.Α. της Β΄ τάξεως 2) Τ.Π. της Β΄ 3) Ψ.Ν. της Β΄ 4) Μ.Ν. της Γ΄, διότι εκλείσθησανεις την τουαλέταν επί 1/2 ώρανκαπνίζοντες πιθανώς(εγένοντο αντιληπτοί λόγω οσμής) και 5) Μ.Δ. της Β΄ επί 4ήμερον, διότι έφυγεν από τον φωταγωγόν".

• "29.10.1976. Επεβλήθη η ποινή της επιπλήξεως εις τον Π.Μ., διότι εφόρει δακτυλίδιον".

• "1.11.1976. Επεβλήθη η ποινή της επιπλήξεως εις τον Σ.Ν. της Β΄ Λυκείου, διότι κατά την ώραν του μαθήματος της Γυμναστικής δρασκέλισε το κιγκλίδωμα του Σχολείου διά να πάρει την μπάλα, η οποία παίζοντάς την τους διέφυγε". 

• "9.11.1976. Επεβλήθη η ποινή της επιπλήξεως εις τους Π.Γ. και Κ.Ν. της Γ΄ Λυκείου διότι παραβιάζοντες τον κανονισμόν του Σχολείου ανέβαιναν από την κλίμακα την αριστεράν".

Ο Παπαδόπουλος και οι 70.000 «τεντιμπόιδες»

Αντίθετα από την καταθλιπτική εικόνα που αναδίνει το μαθητικό ποινολόγιο της δικτατορίας, οι μαθητές εκείνης της εποχής τόλμησαν εκείνο που δίσταζαν να πράξουν οι μεγαλύτεροι. Στην ιστορία έχει μείνει ως πρώτη και μοναδική μαζική αντιστασιακή πράξη των πρώτων χρόνων της δικτατορίας η σιωπηλή συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων λαού στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου το Νοέμβρη του 1968.

Όμως η τιμή για το πρώτο μαζικό κράξιμο της χούντας ανήκει στους μαθητές της Αθήνας, τους οποίους συγκέντρωσε ο Παπαδόπουλος στο Παναθηναϊκό Στάδιο στις 21 Απριλίου του 1969 για να δώσει πανηγυρικό τόνο στη δεύτερη επέτειο του πραξικοπήματος. Το γεγονός έχει περάσει στα "ψιλά" της ιστορικής μνήμης, ίσως επειδή η αυθόρμητη αντίδραση των μαθητών αιφνιδίασε έως και τις αδύναμες ακόμα αντιδικτατορικές οργανώσεις, ίσως πάλι επειδή το "κράξιμο" συνοδεύτηκε από τις κλασικές εμπνεύσεις των νεαρών στα γήπεδα.

Η σκηνή, πάντως, διασώθηκε στον αντιστασιακό Τύπο της εποχής. Αντιγράφουμε από τον "Ριζοσπάστη (Μαχητή)" του ΚΚΕ Εσωτερικού (φύλλο Απρίλη 1969): "Η φοιτητική και μαθητική νεολαία που μαντρώθηκε στο Στάδιο (κάθε απουσία έπρεπε να δικαιολογηθεί με συμβολαιογράφο!) πέτυχε την οργανωμένη νίλα του Παπαδόπουλου, μόλις άρχισε να μιλάει. Αναγκάστηκε να διατάξει πειθαρχία, την οποία ανέλαβαν να επιβάλουν οι χιλιάδες χαφιέδες".

Περισσότερες λεπτομέρειες βρίσκουμε στο "Θούριο" του Ρήγα Φεραίου(φύλλο 10, Απρίλης 1969): "Μεγαλειώδης αντιστασιακή εκδήλωση της μαθητικής νεολαίας στο Στάδιο και αντίστοιχο ξεφτέλισμα της χούντας και της τρομοκρατίας της. Οι κραυγές αποδοκιμασίας και το κατευθείαν βρισίδι των εκπροσώπων της τυραννίας ήταν μια συνεχής κατάσταση. Χαρακτηριστικά ο Παπαδόπουλος στα πρώτα 10 λεπτά της ομιλίας του δεν μπόρεσε να πει τίποτε άλλο από 'Δεν ... δεν θα δυνηθώ ... δεν θα δυνηθώ λέγω...' Στο τέλος αναγκάστηκε να επικαλεστεί διάφορα μέσα 'πειθαρχίας' αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Όλο το Στάδιο βούιζε από τις παντοειδείς κραυγές αποδοκιμασίας. Μετά νεκρική σιγή κάλυψε την υπόλοιπη εκδήλωση, παρόλα τα σταματήματα του Παπαδόπουλου που περίμενε εναγώνια κάποιο χειροκρότημα. Οι χαφιέδες που ήταν σκορπισμένοι ανάμεσα στους μαθητές δεν μπόρεσαν, δεν τόλμησαν να πουν ή να κάνουν τίποτα, χάνοντάς τα από τη μαχητική διάθεση και τον όγκο των μαθητών".

Το ενθουσιώδες γηπεδικό κλίμα περιγράφει ο "Οδηγητής" της ΚΝΕ (φύλλο 6, Απρίλης 1969): "Με την εμφάνιση του 'μεγάλου πατέρα' στο Στάδιο τράνταξε ο κόσμος από το γιουχάισμα.Ο 'σωτήρας' σαν φρενοβλαβής που είναι εκνευρίζεται ακόμα περισσότερο. Καλεί συνεχώς στην 'τάξη' και απειλεί πειθαρχικές ποινές. Οι μαθητές απαντούν με ρυθμικές φωνές υπέρ... όχι φυσικά του 'σωτήρα', αλλά υπέρ του 'Ολυμπιακού'. Το τσούρμο των χαφιέδων δεν είναι σε θέση να επισημάνει τους 'αναρχικούς' γιατί όλοι οι μαθητές φωνάζουν γιουχαϊζοντας χωρίς διακοπή. Οι χαφιέδες φωνάζουν υπέρ του αρχηγού τους. Ο 'πατέρας' των Ελλήνων απειλεί: 'Αν ήμουν στην τάξη θα σας απέβαλα', λέει στους μαθητές".

Φυσικά ο Παπαδόπουλος δεν μπορούσε να "αποβάλει" όλους τους μαθητές της Αθήνας. Φρόντισε όμως να καταστήσει υπεύθυνους τους δασκάλους και τους καθηγητές για τα περαιτέρω. Ωστόσο το φιάσκο αυτής της "γιορτής" ήταν τόσο κραυγαλέο, ώστε δεν μπόρεσαν να το κρύψουν ούτε οι συντάκτες του παπαδοπουλικού"Πιστεύω", του πολύτομου δηλαδή αποθησαυρισμού των λόγων του δικτάτορα. Η ομιλία του εκείνης της μέρας έχει, βέβαια, ευπρεπιστεί, αλλά οι προπαγανδιστές του καθεστώτος δεν μπορούσαν να "λογοκρίνουν" τον αρχηγό. Έτσι περιλαμβάνεται και η αποκαλυπτική φράση "επιτρέψατέ μου εξ αρχής να σας καλέσω εις πειθαρχίαν, ίνα έχω την ευκαιρίαν, απευθυνόμενος προς σας, να σας είπω ό,τι μου επιβάλλει, εκ της θέσεως που μου δίδετε, το χρέος μου απέναντί σας".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

• Χ. Κάτσικα, Γ.Κ. Καββαδία "Η ανισότητα στην ελληνική εκπαίδευση. Η εξέλιξη των ευκαιριών πρόσβασης στην ελληνική εκπαίδευση (1960-1994)" (εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα 1994). Η πρώτη τεκμηριωμένη προσπάθεια να ανατραπεί και στα ελληνικά δεδομένα ο μύθος της αξιοκρατικής επιλογής. Ο ρόλος των "αδιάφορων" μαθητών, οι μαθητές των "τελευταίων θρανίων".

• Χ. Κάτσικα, Γ.Κ. Καββαδία "Η ελληνική εκπαίδευση στον ορίζοντα του 2000" (εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα 1996). Χαρτογράφηση μιας σειράς "παράδοξων" χαρακτηριστικών της ελληνικής εκπαίδευσης από δυο γνωστούς εκπαιδευτικούς μελετητές. Σε ειδικό κεφάλαιο αναφέρεται η "αταξία" στο σχολείο και συσχετίζεται η παραβατικότητα των μαθητών με το κοινωνικό και το σχολικό περιβάλλον.

• "Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση. Συζητήσεις, κρίσεις, απόψεις 1956-1965" (έκδοση "Προοδευτική Παιδεία", Αθήνα 1966). Συλλογικό έργο που υπογράφεται από σημαντικούς αριστερούς διανοούμενους (Ρόζα Ιμβριώτη, Λίζα Κόττου, Κ. Σωτηρίου κ.ο.κ.) και καλύπτει τα χρόνια πριν από τη χούντα. Ανάλυση του εκπαιδευτικού συστήματος της εποχής και προτάσεις για τη βελτίωσή του.

ΔΕΙΤΕ

"Νόμος 4.000" του Γιάννη Δαλιανίδη (1962). Τα "οργισμένα νιάτα" της εποχής των εμπορικών επιτυχιών της Φίνος Φιλμ, αντιμετωπίζονται με κούρεμα και διαπόμπευση βάση του απίθανου ειδικού νόμου "περί τεντιμποϊσμού".

"Το δέντρο που πληγώναμε" του Δήμου Αβδελιώδη (1986). Αταξίες δύο μαθητών στη Χίο του 1960 λίγο πριν τις καλοκαιρινές τους διακοπές.

"Τέλος εποχής" του Αντώνη Κόκκινου (1994). Στα άγονα χρόνια της χούντας μια παρέα αγοριών και κοριτσιών, που τελειώνουν το σχολείο, προσπαθεί να σχεδιάσει ένα ελεύθερο μέλλον.

"Peppermint" του Κώστα Καπάκα (1999). Ένας σαρανταπεντάρης θυμάται τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Νοσταλγία, χιούμορ, συχνά πικρό, για την αθηναϊκή κοινωνία στα μετεμφυλιακά χρόνια.

(Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 19/11/2000)

Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι του Διονύσιου Σολωμού

 

Δεύτερο live streaming – απευθείας από το Θέατρο Rex – Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη»

 

Κυριακή 25 Απριλίου, στις 21:00

Το Εθνικό Θέατρο με αφορμή τον εορτασμό των 195 χρόνων από την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου θα παρουσιάσει σε δεύτερο live streaming το κορυφαίο έργο του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού, Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Θάνος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος με την ιδιαίτερη εικαστική ματιά του δημιουργεί μια σκηνική ατμόσφαιρα τελετουργίας θανάτου και ανάστασης. Η νέα ζωντανή μετάδοση της παράστασης αφιερώνεται σε μια ημέρα υψηλών συμβολισμών και θα πραγματοποιηθεί κατά την ημέρα της επετείου του ιστορικού συμβάντος, καθώς η Έξοδος είχε οριστεί για το διάστημα μεταξύ της νύχτας του Σαββάτου του Λαζάρου και της αυγής της Κυριακής των Βαΐων, 10ης και 11ης Απριλίου 1826.

Ο ποιητής ξεκινώντας από τον ηρωικό αγώνα των Μεσολογγιτών κατά τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826) έως και το κορύφωμα της ηρωικής εξόδου, αναφέρεται στον αγώνα του ανθρώπου για την εξωτερική και εσωτερική ελευθερία του. Το έργο, το περίφημο «ποίημα του χρέους», δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και έφτασε σ' εμάς σε χειρόγραφα αποσπάσματα, που συνθέτουν τρία Σχεδιάσματα.

Ο σκηνοθέτης σημειώνει χαρακτηριστικά:

“φος που πατί χαρούμενο τον αδι και το χάρο” / “Φως που πατεί χαρούμενο τον Άδη και το Χάρο”

Πατριωτικός ύμνος ή φιλοσοφική ποίηση; Νεκρώσιμη ακολουθία ή τραγούδι ανάστασης; Ημιτελές αριστούργημα ή σκόρπιοι ανολοκλήρωτοι στίχοι;

Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι είναι το ποιητικό έργο που απασχόλησε τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο (1834-1847), εμπνευσμένο από την πολιορκία της πόλης του Μεσολογγίου και την ιστορική Έξοδο, τη νύχτα μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου 1826. 

Ένα έργο για την ελευθερία, την αντίσταση και τον αγώνα του ανθρώπου να κρατήσει το πνεύμα του ελεύθερο ακόμα και στους πιο ζοφερούς καιρούς. Ένα ανολοκλήρωτο ποίημα που έχει αποτελέσει ένα από τα πιο εμβληματικά υλικά της νεοελληνικής γραμματείας και ένα από τα άτυπα μνημεία της ελληνικής επανάστασης του 1821.

 

Μέσα στο εργαστήριο του, με ατελείωτα σχεδιάσματα, ο Ποιητής κάνει διαδοχικές απόπειρες για να μιλήσει για τη δόξα του έθνους.

 

Πώς γεννιούνται τα έθνη; Είναι μυθικές κοινότητες που κατοικούν σε κάποιο ένδοξο παρελθόν; Είναι φαντασιακές κοινότητες που κατοικούν στα έργα κάποιων ποιητών; Ή μήπως είναι ένας τρόπος να έρθουμε πιο κοντά με τους ανθρώπους γύρω μας; Ένας τρόπος να βρουμε και να επινοήσουμε στοιχεία που μπορούν να μας ενώσουν αντί να μας κρατούν απομονωμένους; Είμαστε σε επαφή με την ιστορία ή μήπως προσπαθούμε να δημιουργήσουμε έναν κοινό μύθο για να ανταπεξέλθουμε στη βία που είναι σύμφυτη με τη ζωή;

Πως κατασκευάζονται οι εθνικές ταυτότητες; Ποιά είναι τα υλικά τους; Οι επινοημένες παραδόσεις ενός ηρωικού παρελθόντος; Ο φόβος απέναντι σε μια επερχόμενη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης; Η πίστη σε ουτοπικές κοινότητες που μπορούν να αλλάξουν τη ροή της ιστορίας; 

Στη σκηνή του θεάτρου, ο Ποιητής αναμετριέται με τα υλικά του: τη γλώσσα, τους ανθρώπους, τα σύμβολα και την ιστορία. 

Χτίζει και γκρεμίζει το έργο του επιχειρώντας διαδοχικές εκδοχές δημιουργίας πάνω στο θέμα της ηρωικής Εξόδου.

Θάνος Παπακωνσταντίνου

 

Ταυτότητα παράστασης
Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου
Σκηνικός Χώρος - Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση – Μουσική Διδασκαλία: Δημήτρης Σκύλλας

Σχεδιασμός Κίνησης: Αμαλία Κοσμά
Σχεδιασμός Φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα
Σχεδιασμός Ήχου - Βοηθός Σκηνοθέτη: Φάνης Σακελλαρίου

Βοηθός Σκηνογράφου: Σπύρος Λουκίδης

Δραματολόγος Παράστασης: Ειρήνη Μουντράκη

Διανομή

Ο Ποιητής: Αντώνης Μυριαγκός

Η Μούσα: Αφροδίτη Αντωνάκη

Οι Πολιορκημένοι: (αλφαβητικά) Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Αυγουστίνος Κούμουλος, Λάμπρος Κωνσταντέας, Κλεοπάτρα Μάρκου, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Ελένη Μολέσκη, Μάριος Παναγιώτου, Άννα Πατητή, Νάνσυ Σιδέρη, Δανάη Τίκου

Μουσικοί επί σκηνής: 

Τρομπέτα: Στέφανος Δαφνής, Τρομπόνι: Χρήστος Γιάκκας, Τύμπανα – Κρουστά: Θοδωρής Βαζάκας, Πιάνο – Keyboard: Κριστίν Σωφρονίου

Για τη σύνθεση του κειμένου της παράστασης χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από τη μετάφραση των ιταλικών Στοχασμών του ποιητή από τον Διομήδη Βλάχο (Διονύσιος

Σολωμός, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (Β' Σχεδίασμα). Τα ιταλικά περικείμενα, εκδ. Γαβριηλίδη, 2008) και αποσπάσματα της εκδοχής του Ιάκωβου Πολυλά (Διονυσίου Σολωμού τα Ευρισκόμενα., Κέρκυρα 1859). 

Στη σελίδα προπώλησης εισιτηρίων θα είναι διαθέσιμο για ηλεκτρονική αγορά το πρόγραμμα της παράστασης σε ψηφιακή μορφή.

Στην παράσταση υπάρχει η δυνατότητα ελληνικών και γαλλικών υποτίτλων.

Η μετάφραση των γαλλικών υποτίτλων έγινε με τη συνεργασία του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου στο Παρίσι. 

Η απευθείας μετάδοση θα είναι διαθέσιμη στη σελίδα livestream.n-t.gr  μέσω κωδικού πρόσβασης με αγορά ηλεκτρονικού εισιτηρίου.

Τιμή εισιτηρίου: 8€

Ώρα έναρξης: 21:00         

Φωτογράφος παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή

Δύο μοναδικές LiveStreaming συναυλίες με δύο αγαπημένους καλλιτέχνες έρχονται το Σάββατο 24 και τη Δευτέρα 26 Απριλίου απευθείας από την κεντρική σκηνή του Gazarte! Το Σάββατο 24 Απριλίου στις 20:30 ώρα Ελλάδος, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μοιράζεται νέες ιστορίες μέσα σε ένα electric solo πρόγραμμα και την Δευτέρα 26 Απριλίου στις 20:30 ώρα Ελλάδος, ο ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ με τη μπάντα του μας καθηλώνουν με την αμεσότητα των στίχων και τη δύναμη της μουσικής!

ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Electric Solo Σάββατο 24 Απριλίου 20:30 - PreShow 21:00 - LiveStreaming   See More Book Now

ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ FULL BAND Δευτέρα 26 Απριλίου 20:30 - PreShow 21:00 - LiveStreaming